برشکاری با گاز چیست | برشکاری حرارتی با شعله گاز

در این مقاله تصمیم داریم پیرامون برشکاری با گاز و نحوه انجام آن صحبت نماییم و اطلاعاتی را در این زمینه در اختیارتان بگذاریم. سازه های فلزی که امروزه تحت تعمیر قرار می گیرند، در بسیاری از موارد به صورت یکپارچه ساخته‌ نشده است. بنابراین نیاز است که سازه ها را مطابق با نقشه های آماده شده برش کاری نماییم. برشکاری با گاز، گام اول برای انجام این عمل می باشد. بنابراین اگر شما نیز می خواهید که سازه بسیار حرفه‌ای داشته باشید تا انتها همراهمان باشید تا پیرامون این مطلب اطلاعات لازم را کسب نمایید.

برشکاری با گاز چیست

پیش از آنکه اقدام به ساخت بناها و سازه های فلزی نمایید، نیاز است که قطعات بنا را پیش از انجام کار فراهم نمایید. اما برای آنکه بتوانید بنا را به صورت یکپارچه بسازید، نیاز است که تمام اجزای سازه را پیش از آنکه آماده نمایید، مطابق با نقشه، برشکاری کنید تا تمام لبه های قطعات فلز قبل از جوشکاری تحت حرارت قرار گرفته باشند و و برای بریدن آن ها از روش های مکانیکی استفاده شده باشد. برشکاری با گاز از جمله روش هایی است که از طریق آن بریدن قطعات صورت می گیرد.

شرکت اورین الکتریک ، تولید کننده انواع دستگاه جوشکاری رکتی فایر ، تکفاز و سه فاز اینورتری ، دستگاه جوشکاری CO2 ، و دستگاه جوش آرگون و برش پلاسما ، آماده ارائه و فروش محصولات تولیدی و همچنین خدمات درخواستی به مشتریان محترم ، می باشد . به منظور تماس با کارشناسان و ارائه راهنمایی و مشاوره ، با شماره ☎️   ۰۹۱۲۱۲۶۰۱۴۲ و سایر شماره های درج شده در سایت تماس حاصل نمایید.

 

نحوه انجام برش کاری بسیار اهمیت دارد. انجام برشکاری با گاز، باید با مخلوطی از گاز اکسی و گاز اکسیژن برای گرم نمودن فلز مورد صورت بگیرد. دمای مورد نیاز برای آن که فلزات را داغ نماییم حدود ۷۰۰ تا ۹۰۰ درجه سانتی گراد می باشد. جریان کاغذ باید مستقیم باشد و فشار گاز اکسیژن در منطقه‌ ای که تحت تاثیر گرما قرار گرفته است، بیشتر از نقاط دیگر باشد. واکنش شیمیایی که بین فلز و اکسیژن به وجود می آید، باعث به وجود آمدن اکسید آهن و سرباره می‌ شود و اگر جریان اکسیژن به درستی تنظیم شده باشد، این سرباره با اکسید ها از فلز دور می‌ شود و می‌ توانیم برشکاری را با کیفیت بهتری ادامه بدهیم.

رعایت نکات ایمنی حین انجام برشکاری حرارتی با شعله گاز

نقاطی که حین انجام برشکاری با کپسول اکسیژن باید به آن توجه نمایید و پیش از انجام این عمل خود را آماده کنید، بسیار اهمیت دارد و باید به آنها توجه لازم را داشته باشیم. برای مثال در محلی که مورد برشکاری قرار می گیرد، نباید مواد اشتعال زا را قرار بدهیم. زیرا ممکن است به خاطر جرقه هایی که حین عمل جوشکاری به وجود می‌ آید، موجب آتش‌سوزی بشود. باید کپسول های اکسیژن را از منابع حرارتی دور نگه داریم تا از خطراتی که ممکن است در پی آن ایجاد شود، پیشگیری کنیم. در کارگاه های جوشکاری همواره باید کپسول های مختلف و هواکش های بسیار قوی و مناسب و همینطور جعبه کمک های اولیه وجود داشته باشد تا نکات ایمنی به طور کامل رعایت شده باشد.

در محل هایی که کپسول های برشکاری نگه داری می شوند، کار با سنگ فیبری و یا برش زنی تا حد امکان نباید صورت بگیرد. برای انجام این کار باید محل دیگری انتخاب شود، زیرا اگر در محل هایی که کپسول های برشکاری نگهداری می شوند، کار با سنگ فیبری انجام گیرد، احتمال بروز احتراق و سوختن بسیار بالا می رود. هوای محیط باید تا حد امکان در محیط های بسته کنترل شود و مورد بررسی قرار گیرد. تهویه مناسب در این محیط ها بسیار ضروری و لازم می شود و برای داشتن تنفس خوب برای کارکنان در کارگاه های برشکاری، باید به آن توجه داشت. از جمله راهکارهای دیگر برای حفظ وضعیت تنفسی مناسب کارکنان، این است که از ماسک های تنفسی برای برشکاری با اوراق گالوانیزه استفاده نمایند.

هنگام برشکاری با گاز اکسی استیلن استفاده از عینک های مخصوص بسیار اهمیت دارد. نوع عینک باید طوری ساخته شده باشد که در برابر سوختگی و حرارت مقاومت کافی را داشته باشد. شیشه های عینک نیز باید مرتبا تعویض بشوند تا هنگام استفاده از برشکاری قابل استفاده باشند. زیرا این نوع عینک ها به مرور در برابر جرقه‌ های جوشکاری و حرارت غیر قابل استفاده می شوند.

نکات مهم در حین انتقال گاز استیلن

برای انتقال گاز استیلن نباید از لوله های مسی استفاده نمایید زیرا گاز استیلن زمانی که در مجاورت با مس قرار می‌ گیرد سبب انفجار می‌ شود. کپسول اکسیژن و دیگر متعلقات آن نیز باید تماماً از چربی و کثیفی پاک بشود و زمانی که قصد دارید فلکه کپسول اکسیژن را باز نمایید، نباید با دست چرب این کار را بکنید. همچنین باید به این موضوع دقت نمایید که محل نگهداری کپسول ها باید در مجاورت با جریان هوا باشد تا اگر نشت جزئی گاز صورت گرفت، به خارج هدایت شود. مورد بعدی این است که نباید از گاز اکسیژن و استیلن برای تمیز نمودن غبار و گرد و خاک بر روی لوله استفاده نمود.

برشکاری با گاز اکسی استیلن

یکی از قدیمی ترین روش ها برای انجام جوشکاری و برشکاری را می توان برشکاری با اکسی استیلن دانست. خصوصیات منحصر به فرد این روش باعث شده تا این روش بسیار محبوب و پر تکرار واقع شود. این روش به حالتی گفته می شود که اکسیژن گازی با گاز دیگری احتراق پیدا می کند و شعله ای که حاصل از آن به وجود می آید، برای ذوب نمودن فلز پایه و سیم جوش مورد کاربرد قرار می گیرد و برای آن که کیفیت کار بالاتر رود نیاز است که اکسیژن و گاز با نسبت معینی با هم وارد واکنش شوند.

ابزار و کپسول های لازم جهت برشکاری 

از جمله کپسول هایی که هنگام عمل برشکاری با گاز مورد استفاده قرار می گیرد، کپسول اسید می باشد که کاربرد بسیار گسترده ای در جوشکاری و برشکاری با گاز دارد. داخل این نوع کپسول ماده متخلخل مخصوصی استفاده شده است و جنس این نوع کپسول نیز از استیلن و فولاد بسیار مقاوم می باشد. برای ذخیره نمودن گاز استیلن از مایعی استفاده می‌ کنیم که استون نام دارد. نقش این مایع این است که گاز استیلن در آن حل می‌شود و مقدار بیشتری گاز درون مخزن گنجانده می شود‌ این کپسول ها بیشتر به رنگهای زرد و ارغوانی می باشند و برای بیرون بردن شیر خروجی این نوع کپسول ها باید آن را به سمت چپ حرکت بدهیم که این امر نشان می‌ دهد که گازی که داخل کپسول است قابل اشتعال می باشد.

کپسول اکسیژن نیز نوع دیگری از کپسول های برشکاری با گاز می باشند که به شکل یک استوانه است و هیچگونه درزی بر روی آن وجود ندارد. مقدار گازی که درون این کپسول ذخیره می شود، بسیار کم می‌ باشد و فشاری که بر روی این نوع کپسول گاز استفاده می شود در حدود ۱۵۰ بار می باشد. رنگ های این کپسول های اکسیژن بیشتر خاکستری و آبی می باشد و ظرفیت کمی دارند که برای مصارف پزشکی و بیمارستانی بسیار مناسب می باشد.

برشکاری حرارتی قطعات فلزی

برای برشکاری با گاز، فلزات سنگین و فولادی که ضخامت بسیار زیادی دارند و در کارگاه ها نیز یافت می شوند، از روش های به خصوصی استفاده می شود. در این زمینه تنها برشکاری حرارتی است که کاربرد دارد و برای موفقیت در این نوع برشکاری با گاز باید اصول برشکاری حرارتی را به طور کامل آموخته باشیم. اصول برشکاری حرارتی به این صورت است که باید از دمای ۸۱۵ تا ۸۷۱ درجه سانتی گراد استفاده نمود. این میزان دما، به قطعات فلزی کمک می کند که در این دما به صورت کامل پرداخته و گداخته شوند.

در حین برش باید تمام اکسیدها از محلی که برشکاری انجام می‌ شود دور بشوند تا کیفیت برشکاری پایین نیاید. از این فرآیند برای موارد دیگر همانند برش آلیاژهای کم و فولاد های کربنی استفاده می شود و فلزاتی که در این روش به سرعت اکسید پیدا نمی کنند و به راحتی با شعله بریده نمی شوند نیز در این روش به راحتی مورد استفاده قرار می گیرند.

گاز های مورد استفاده در برشکاری

برای برشکاری با گاز باید از گازهای مخصوصی مانند گازهای سوختنی استیلن و اکسیژن و پروپان استفاده نمود زیرا این گازها عوامل اکسیداسیون و سوختن می باشند و به دلیل ارزش حرارتی بالایی که دارند، در دستگاه های برشکاری قطعات ضخیم و بزرگ مورد استفاده قرار می گیرند. گاز طبیعی و گاز پروپان در برش کاری قطعات بسیار نازک مورد استفاده قرار می گیرند و از این روش می‌توان در بریدن ریل راه آهن و صنعت راه‌ آهن سازی استفاده نمود.

تجهیزات برشکاری

در پروسه برشکاری با گاز به ابزار و وسایل متفاوتی نیاز پیدا می کنیم که از جمله آن می‌ توان به کپسول اکسیژن و کپسول استیلن و رگولاتور و شیلنگ و مشعل برش و دسته مشعل و سر مشعل و میز برش کاری اشاره نمود. این ابزارها همه کاربردهای متنوعی دارند که حین استفاده از آن باید روش استفاده از هرکدام را آموزش داد تا به نحوه احسنت و با کیفیت بالایی از این ابزار استفاده شود.

انواع برشکاری با گاز

برشکاری با گاز به انواع عمده مکانیکی و حرارتی تقسیم می شود. برشکاری مکانیکی انواع بسیار گسترده‌ ای دارد که می‌ توان به انواع برشکاری با براده برداری و برشکاری شکاری و دستی و لنگی و نواری و دیسکی و ماشین کاری و برشکاری بدون براده برداری و یا با قیچی اهرمی اشاره نمود. برشکاری با گیوتین و برشکاری با لوله نیز از جمله دیگر انواع برشکاری مکانیکی می باشند که در این دسته تقسیم بندی شده اند. برشکاری حرارتی نیز نوع دیگری از برشکاری می باشد که خود به انواع دیگری تقسیم بندی می شود. برشکاری با گاز اکسیژن با کمک کپسول اکسیژن و برشکاری با پلاسما و الکترو پوشش دار و یا با قوس الکتریکی از جمله دیگر روش های برشکاری با گاز می باشند.