جوشکاری تیگ و ارگون چیست

یکی از روش های پرکاربرد در صنعت جوشکاری، انواعی از آن می باشد که بر پایه قوس الکتریکی است. جوشکاری تیگ و آرگون در این بین توانسته است بسیار موفق عمل کند، چون هم ظاهر خوبی در فلز جوش ایجاد می کند و هم در عملکردش تنوع وجود دارد. جوشکاری تیگ و آرگون در زمره جوشکاری های قوسی قرار می گیرد و دارای کاربردهای فراوان است. در این مقاله به بررسی اطلاعاتی درباره جوشکاری تیگ و آرگون خواهیم پرداخت تا با مزایا و معایب آن آشنا شوید و آگاهی لازم را درباره آن به دست آورید.

شرکت اورین الکتریک ، تولید کننده انواع دستگاه جوشکاری رکتی فایر ، تکفاز و سه فاز اینورتری ، دستگاه جوشکاری CO2 ، و دستگاه جوش آرگون و برش پلاسما ، آماده ارائه و فروش محصولات تولیدی و همچنین خدمات درخواستی به مشتریان محترم ، می باشد . به منظور تماس با کارشناسان و ارائه راهنمایی و مشاوره ، با شماره ☎️   ۰۹۱۲۱۲۶۰۱۴۲ و سایر شماره های درج شده در سایت تماس حاصل نمایید.

 

جوشکاری تیگ و آرگون

در جوشکاری تیگ و آرگون اتصال دو قطعه زمانی رخ می‌ دهد که قوس الکتریکی که ما بین الکترود تنگستن و قطعه کار وجود دارد، حرارت تولید کند . این حرارت موجب انتقال می شود و برای اینکه بتوان از حوضچه مذاب محافظت کرد، باید از گاز محافظ استفاده نمود که این گاز محافظ اغلب آرگون می باشد که گاهی مخلوط با گاز هلیوم استفاده می شود. در صورت نیاز به راهنمایی در زمینه خرید دستگاه جوش و تجهیزات جوشکاری تیگ و آرگون با شماره تماس های موجود در سایت تماس حاصل فرمایید و اطلاعات لازم را از کارشناسان مجموعه دریافت نمایید.

نحوه انجام جوشکاری تیگ و آرگون

در جوشکاری تیگ و آرگون اتصال یک قطب از جریان الکتریکی را به قطعه کار خواهیم داشت و قطب دیگر این جریان نیز به تنگستن که همان الکترود مصرف نشدنی می باشد، متصل خواهد شد. ذوب تنگستن خیلی دیر اتفاق می افتاد چون یک فلز بسیار سخت می باشد. بعد از اینکه بین این تنگستن و قطعه کار قوس الکتریکی تشکیل شد، سرخ شدن فضای قوس و الکترود رخ می دهد و در نهایت حوضچه مذابی از فلز پایه به دست خواهد آمد. محافظت از این حوضچه به وسیله گاز خنثی صورت می گیرد تا از عوامل اتمسفریک مثل اکسیژن در امان باشد. این گاز خنثی موجب خنک شدن تنگستن و تورچ می شود زیرا عبوری از الکترود تنگستنی خواهد داشت و هم چنین به داخل تورچ نیز خواهد رفت. با توجه به اینکه جوشکاری تیگ و آرگون برای چه منظوری استفاده می شود، از فلز پرکننده نیز می توان استفاده نمود. محل قرارگیری این فلز پر کننده که ترکیب مشخصی نیز دارد، در ناحیه ای می باشد که مذاب تشکیل می شود و بدین ترتیب موجب پر شدن ناحیه اتصال خواهد شد. جوشکاری تیگ و آرگون را به روش های مختلفی چون دستی و اتوماتیک می توان انجام داد.

تجهیزات جوشکاری تیگ

یکی از تجهیزات جوشکاری تیگ و آرگون، منبع جوشکاری می باشد که کاربرد آن تشکیل جریان و قوس الکتریکی خواهد بود. وابستگی این جوشکاری به ماشین جوش و هم چنین نیروی الکتریکی زیاد است. این نیروی الکتریکی که توسط منبع نیرو تولید می شود، بعد از اینکه گاز محافظ قوس الکتریکی یونیزه شد ، تبدیل به حرارت می شود. در جوشکاری تیگ عاملی که حرارت را کنترل می کند، شدت جریان و طول قوس الکتریکی خواهد بود. تنظیم این شدت جریان توسط اپراتوری خواهد بود که روی منبع نیرو وجود دارد اما تغییراتی که در ولتاژ قوس ایجاد می شود، ناشی از تغییراتی است که طول قوس بین نوک تنگستن و قطعه کار خواهد داشت. قطعه بعدی در جوشکاری تیگ، مشعل و یا همان تورچ است که ضمن اینکه الکترود تنگستن را نگهداری می کند، گاز محافظ را به منطقه قوس و تنگستن می رساند. سایزهای مختلفی از مشعل با با توجه به سایز الکترود طراحی شده است. در مشعل دستی زاویه صد و بیست درجه را بین الکترود و دسته مشعل خواهیم داشت.

الکترود جوشکاری قطعه دیگر است که با توجه به اینکه جریان چه شدت و قطبیتی دارد، قطر مناسبی از آن انتخاب خواهد شد. قطر الکترودهای تنگستن معمولا بیست و پنج صدم تا ششصد و سی و پنج صدم خواهد بود. ترکیب و خواص الکترودها متفاوت است و طول آنها  از هفتاد و شش میلیمتر تا ششصد و ده میلیمتر می باشد. گاز محافظ از دیگر تجهیزات ابن جوشکاری است که برای متمرکز شدن روی منطقه جوش از نازلی که روی مشعل بسته شده است، استفاده می شود. ذخیره این گازها معمولا در کپسول هایی مخصوص برای این کار خواهد بود و به صورت خالص و یا مخلوطی از دو و یا سه گاز ارائه می شوند. انواع گازهای محافظ که در جوشکاری تیگ و آرگون استفاده می شود شامل آرگون، دی اکسید کربن، نیتروژن و هلیوم خواهد بود.

عوامل تاثیرگذار بر جوشکاری تیگ و آرگون

چهار عامل در جوشکاری تیگ و آرگون وجود دارند که روند آن را تحت تاثیر قرار می دهند. سرعت پیشروی در جوش آرگون، ولتاژ قوس، انواع قطبیت و تغذیه سیم جوش از جمله عوامل تاثیر گذار بر این فرآیند می باشند. اینکه سیم جوش چگونه بر حوضچه مذاب اضافه شود، موجب تاثیر در تعداد پاس هایی که در جوش لازم است خواهد بود و ظاهر جوش را تغییر می دهد. اگر از دستگاه اتوماتیک در جوشکاری استفاده شود، مقدار رسوب فلز جوش با توجه به سرعت تغذیه ای می باشد که سیم جوش خواهد داشت. هر چه این سرعت تغذیه کمتر باشد، مقدار نفوذ بیشتر خواهد بود و منجر به عوارضی چون خوردگی کناره جوش، پر نشدن اتصال و ترک در خط مرکزی خواهد شد. اما اگر سرعت تغذیه بالا باشد، مقدار نفوذ کم شده و  گرده جوشی محدب تر خواهید داشت.

سرعت پیشروی و ولتاژ قوس در جوشکاری تیگ

نفوذ جوش و همچنین عرض گرده آن تحت تاثیر سرعت پیشروی این جوشکاری خواهد بود. هزینه جوشکاری نیز با توجه به این عامل تغییر می کند. اگر کیفیت جوش تحت تاثیر بالا رفتن سرعت قرار نگیرد، اپراتور ترجیح می‌دهد که سرعت را افزایش دهد تا به دنبال آن نرخ تولید نیز بالا رود. در جوشکاری تیگ مکانیزه، اگر متغیرهای دیگری چون جریان و یا ولتاژ را برای اینکه بتوان به کنترل جوش پرداخت، تغییر دهیم سرعتی ثابت خواهیم داشت.  ولتاژ قوس نیز همان اختلاف پتانسیل می باشد که بین تنگستن و قطعه کار ایجاد شده است  و عواملی چون جریان قوس، فاصله ای که نوک الکترود تا قطعه کار دارد و ظاهر نوک الکترود تنگستن آن را تحت تاثیر قرار می دهند. زمانی که می خواهید به کنترل طول قوس بپردازید و از ولتاژ قوس برای این منظور کمک می گیرید، متغیرهای دیگر که بر ولتاژ تاثیرگذار هستند را نیز باید در نظر داشته باشید. بیشترین عاملی که موجب می شود الکترود و گاز محافظ موجب آلودگی شوند، این است که سیم جوش تغذیه نامناسبی داشته و یا الکترود دچار تغییر دما، فرسایش و یا ساییدگی شده است.

قطبیت و‌ انواع آن در جوشکاری تیگ

الکترود دارای قطب مثبت و منفی و هم چنین جریان متناوب خواهد بود. معمولا از جریان مستقیم که قطب منفی دارد، در جوشکاری تیگ و آرگون استفاده می شود. در این حالت قطعه کار متحمل حرارت بیشتری می شود و میزان ذوب بالا می رود. در هر دو حالت قطب منفی و مثبت، حوضچه مذاب باریکی خواهیم داشت که دارای نفوذ عمیقی است و جوشکاری سریعی را موجب می شود. نوع متناوب برای فلزاتی مناسب است که اکسید آنها خاصیت دیرگدازی دارند مثل آلومینیوم و هم چنین منیزیم .

کاربرد جوشکاری تیگ

جوشکاری تیگ برای اغلب فلزات استفاده می شود. جوشکاری تیگ و آرگون برای فولادهایی که زنگ نزن هستند، کاربرد زیادی دارد. هم چنین برای جوش دادن منیزیم ، برنج ، مس ، فولادهای کربنی و آلیاژی و هم چنین فلزات فعال مثل تیتانیوم کاربرد دارد. اگر بخواهیم پاس های ریشه را در فولادهایی کربنی ، مخازن و هم چنین لوله ها جوش دهیم ، از جوشکاری تیگ می توانیم استفاده کنیم. ورق هایی که ضخامتشان زیر یک میلیمتر است نیز با این روش جوش داده می شوند.

مزیت های جوشکاری آرگون

مزیت های زیاد جوشکاری تیگ سبب استفاده فراوان از آن در صنایع مختلف شده است. این جوشکاری کیفیت بسیار بالایی دارد و کاری بدون نقص ارائه می دهد. در طول فرآیند شاهد بروز پاشش نخواهیم بود و‌ پاس ریشه را به طور دقیقی می توانیم کنترل نماییم، در حالیکه در سایر جوشکاری هایی که از نوع قوسی هستند امکان ایجاد پاشش وجود دارد. منبع تغذیه جوشکاری تیگ نسبتا ارزان است و بر متغیرهای جوشکاری کنترل کاملی می توانیم داشته باشیم. تمام فلزات حتی انواع ناهمگون نیز با این روش جوش داده می شوند و بدون اینکه نیازی به سیم جوش باشد، جوشکاری انجام خواهد شد. با توجه به اینکه چه مصرفی از این جوشکاری خواهد شد، از سیم جوش مصرف شدنی می توان استفاده نمود.

معایب جوشکاری آرگون

جوشکاری تیگ ضمن داشتن مزایا از معایبی نیز برخوردار است که با دانستن آنها و رفع مشکلات احتمالی می توان کاری بدون نقص تر ارائه داد. میزان رسوب در جوشکاری تیگ نسبتا پایین است و در نوع دستی آن نیاز است که جوشکار مهارت بالایی داشته باشد. اگر ضخامت قطعات بیشتر از ۵ اینچ باشد، از نظر اقتصادی استفاده از این روش مناسب نخواهد بود. اگر در منطقه ای که جوشکاری انجام می شود جریان هوا وجود داشته باشد،  به سختی می توان منطقه کار دستگاه را محافظت کرد. این امکان وجود دارد که آخال های تنگستنی زمانی که الکترود تنگستن برخوردی با حوضچه مذاب دارند، به فلز جوش وارد شوند.